-
1 πρό-μοιρος
πρό-μοιρος, vor dem Geschick; ϑάνατος, frühzeitig, Ael. bei Suid. νεολαία, s. Epigr. in Jac. Anth. XII p. 292; auch adv., προμοίρως ϑανεῖν.
1 πρό-μοιρος
πρό-μοιρος, vor dem Geschick; ϑάνατος, frühzeitig, Ael. bei Suid. νεολαία, s. Epigr. in Jac. Anth. XII p. 292; auch adv., προμοίρως ϑανεῖν.